Z archiwum Spółdzielni "Społem"
autor: Andrzej K - Zamieszczono: śr kwie 26, 2006 6:45 pm
- Skarga z 1987 roku: Poprosiłam o mleko z żółtym kapslem, ale ekspedientka
nie chciała mi go sprzedać, tłumacząc, że jest to mleko jutrzejsze, z
jutrzejszą datą na kapslu. Proszę mi wyjaśnić, dlaczego mleko w dniu 3 maja
datowane jest na 4 maja i czy ekspedientka mogła odmówić mi
sprzedaży tego mleka - Halina Mikołajczyk.
Wyjaśnienie kierowniczki: Mleko tłuste z żółtym kapslem dostarczane jest w
południe i jednocześnie jest awansem na dzień następny. Proszę przyjść a
będzie!
- Skarga z 1983 roku: Jako mistrz z 1948 roku stwierdzam - dziura w
szynkowej z powodu złej pracy nadziewarki. Zwyczajna zamiast na drobnym
sicie była mleta na piątce. Jakiś niefachowiec tu pracuje - T. Cieślar.
- Skarga z 1983 roku: Kolejka zaczyna się już przed sklepem, a obsługa
odmawia uruchomienia drugiego stanowiska kasowego, mimo że w sklepie są
cztery pracownice. Dwie siedzą sobie na zapleczu i piją herbatę. Ponadto
kierowniczka ubliżała mi przy wpis... (tu książka skarg jest nieco pomięta i
naddarta, jakby ktoś ją klientowi z całej siły wyrwał - przyp. red.)
Wpis kierowniczki: NIEPRAWDA!!! KŁAMSTWO!!! Jako kierowniczka oświadczam, że
w sklepie była duża kolejka spowodowana świeżą dostawą tak atrakcyjnych
towarów jak olej, margaryna, cukier. Ekspedientki nie nadążały z noszeniem
towaru. Ponadto klient ten jest wyjątkowo konfliktowym klientem, który to
wiecznie ma dużo nieuzasadnionych pretensji i sam ubliża!!!
- Skarga z 1985 roku: Około godz. 11.30 przyszłam do sklepu mięsnego, aby
ustawić się w kolejce. Oczywiście nic już nie było o tej godzinie, ale
ponieważ dostawa poranna jest zawsze dzielona na sprzedaż przedpołudniową (o
godz. i popołudniową (o godz. 16), liczyłam, że jakiś towar zostanie o
godz. 16 wyłożony. Było nas takich 20 osób. Pytaliśmy ekspedientki, czy
warto stać, ale nie wiedziały, co będzie, tylko że na pewno będą wyłożone
parówki z porannej dostawy. Czekaliśmy więc w ciemno do 16. Kiedy wystawiono
towar, okazało się, że wszystkiego jest b. mało. A parówki z porannej
dostawy w ogóle wyparowały. Domagaliśmy się kontroli komisyjnej zaplecza i
tego, co tam zostało odłożone, ale nie pozwolono nam na te społeczną
inicjatywę - R. Korpal, A. Bedkowska, S. Jędrzejczyk, D. Kozłowska.
Wyjaśnienie kierowniczki: Parówki zostały sprzedane na żywienie zbiorowe dla
kolonii.
- Skarga z 1988 roku: Na wystawie odkryłem naboje do syfonów, jednak w
sklepie nie chciano mi ich sprzedać, wykazując przy tym arogancję i chamskie
odzywki - Jerzy Waka.
Dopisek kierownika: Klient nie miał żadnej racji. Wchodząc do sklepu, był
już zdenerwowany. Ubliżał mojej pracownicy. Chciałem uspokoić tego klienta,
tłumacząc sytuację obecnego braku naboi, lecz klient w dalszym ciągu miał
pretensje i ubliżał. A co do wystawy, stoi tam tylko puste pudełko po
nabojach.
- Pochwała z 1988 roku: Pragnę złożyć dyrekcji podziękowanie za zmianę
dawnego personelu z kierownictwem na czele w naszym sklepie. Personel obecny
jest fachowy i miły. Odnoszę wrażenie, jakbym był obsługiwany przed wojną -
inż. Stanisław Wiśniewski, kombatant.
- Skarga z 1988 roku: Podejście p. ekspedientki do stoiska nabiałowego
trwało od godz. 7.40 do 8.00 - Lutkowski.
Wyjaśnienie kierowniczki: Mieliśmy przyjęcie towaru, a klient był bardzo
niecierpliwy. Mimo dużej kolejki, która spokojnie oczekiwała, domagał się
obsługi.
- Pochwała z 1988 roku: Dziękuje za rodzynki, które kupiłam w tym sklepie, a
nie mogłam dostać od 2 lat w całym śródmieściu. Szczególnie dziękuje pani
sprzedawczyni, która z uśmiechem odważyła mi żądaną ilość - Dominika
Pytkowska.
- Skarga z 1989 roku: W dniu dzisiejszym w sklepie pusto i brudno. Obsługa
skandaliczna. Nie pozwolono nam kupić oleju, wykazując się skrajną arogancją
- Henryk Jodko, Alicja Moczulska.
Dopisek innej osoby: Obywatele ci żądali, aby olej sprzedawać bez ograniczeń
- na co kolejka, w której i ja stałem, prosiła aby dawać po 1 litrze, bo nie
starczy. Wybuchła awantura, bo obywatele ci stwierdzili, że skoro jest
urynkowienie i demokracja, to oni wezmą, ile chcą, a inni ich nic nie
obchodzą, po czym złośliwie wpisali się do książki - Krzysztof Jakubowski.
- Skarga z 1987 roku: O godz. 8.30 na stoisku było około 17 kg baleronu. O
godz. 9 baleron został wykupiony. Ja oraz inni klienci zażądaliśmy
dodatkowego wydania wędlin z chłodni. Ekspedientka wyszła na
zaplecze i stwierdziła, że kierowniczka zabrała klucze do chłodni. Poszła po
nią. Kierowniczka oświadczyła, że nic w chłodni nie ma. Jednak z
wcześniejszego zachowania ekspedientki (znaczące mruganie okiem) wynikało,
że towar jest. Jako klienci zażądaliśmy komisyjnego sprawdzenia zawartości
chłodni, ale odmówiono nam tego, twierdząc, że to nie nasza sprawa.
Kwestionujemy prawo kierowniczki do zabierania klucza. Nie wierzymy, że w
chłodni była tylko słonina, bo w tym wypadku zamykanie jej nie miałoby
przecież sensu - Gotlib Stefania, Teresa Mudzka, Anna Dobrowolska.
Wyjaśnienie kierowniczki: Była wolna sobota. Dostałam dorzut wędliny - 30 kg
baleronu. Nie wprowadziłam wagowych ograniczeń, ażeby sprzedaż odbyć bez
jakichkolwiek zatargów ze strony klienta. O godz. 9 skończył się więc towar.
A w chłodni naprawdę nic nie miałam.
- Skarga z 1985 roku: Kupiłam nieświeże drożdże, pół kilo. Nie chciano mi
ich wymienić - Walewska.
Wyjaśnienie kierowniczki: Klientka przedstawiła do reklamacji drożdże
kupione rzekomo w naszym sklepie 3 dni temu. Tymczasem były one zapakowane w
prawdziwy papier pakowy, którego to papieru sklep nie posiada od pół roku -
a więc drożdże nie nasze.
- Skarga z 1987 roku: Jestem siostrą PCK. Mam pod opieką sześć samotnych
kalek i mam zezwolenie na kupowanie dla nich poza kolejnością. Odmówiono mi
sprzedaży wafli, natomiast sprzedano trzem innym osobom z kolejki po 14, 15
i 10 sztuk - Marcinkowska.
Wyjaśnienie kierowniczki: Zgodnie z wytycznymi ministra w sprawie zasad
obsługi poza kolejnością wyjaśniam, że opiekunka PCK nie miała prawa do
zakupu poza wszelką kolejnością - które to prawo mają wyłącznie inwalidzi
wojenni i wojskowi - a jedynie miała prawo do stania w kolejce dla
uprzywilejowanych, zamiast w kolejce zwykłej. Z uwagi na to, że zarówno w
kolejce zwykłej, jak i w kolejce dla uprzywilejowanych stała znaczna
ilość klientów i nie wyrażali oni zgody na sprzedaż wafli siostrze PCK,
klientce odmówiono sprzedaży poza wszelką kolejnością. Tak więc nie było
żadnej winy
ekspedientki - wszystkim uprzywilejowanym przysługuje obsługa poza
kolejnością, ale tylko jeśli staną w kolejce dla uprzywilejowanych. I w tej
kolejce powinna pani - jako siostra PCK - stanąć. Jest jeszcze zwykła
kolejka, dla nieuprzywilejowanych. W niej stać pani nie musi.
- Skarga z 1979 roku: Złe zachowanie kasjerki. Kasjerka robiła się manikurę
w sklepie żywności. Kiedy prosiłam o mleko nic nie odpowiedziała,
manikura trwała. Drugi raz prosiłam. Sugerowałam, że to nie miejsce do
manikury. Odpowiedziała niegrzecznie i znowu zaczęła z manikurą. Czekam na
tłumaczenie z Urzędu Dzielnicowego. Przepraszam, że niedokładnie piszę po
polsku - Kay Withers.
- Pochwała z 1983 roku: Występuję do dyrekcji Społem, aby obsłudze sklepu
przyznać nagrodę, np. imienia Wokulskiego. Nabywałem komplet garnków za 7400
zł. Pan, który mnie obsługiwał, był niezwykle uprzejmy i fachowy, poświęcił
mi b. dużo czasu i wspólnie ze mną oglądał aż trzy komplety, żeby dobrać bez
wgnieceń i uszkodzeń. Więcej takich sklepów i życie będzie jak w innych
krajach - Krzysztof Stachurski, woj. zamojskie.
- Skarga z 1985 roku: Ekspedientka odmówiła mi sprzedaży 1/2 kg szynki na
dziecinną kartkę, tłumacząc, że nie jest to kartka zarejestrowana w
tutejszym sklepie. To prawda, ale przecież mamy 31 lipca i zostały jeszcze
tylko trzy godziny handlu. I gdzie ja potem lipcową kartkę zrealizuję? Mam
dzieci 2 i 4 lata. Czy ludzkie podejście nie obowiązuje? - Prokop.
Dopisek innej osoby: Uważam powyższy wpis za złośliwy i arogancki.
Ekspedientka miała słuszną rację. Nie chcemy, aby sprzedawano obcym osobom z
niezarejestrowanymi kartkami, bo za mało jest wędlin. - Mrówka.
Wyjaśnienie kierowniczki sklepu: Klientka Prokop była bardzo zdenerwowana,
gdyż inne osoby z kolejki nie pozwoliły jej obsłużyć.
- Skarga z 1988 roku: Odmówiono mi sprzedaży 1 kg ptasiego mleczka.
Zaznaczam, że mam II grupę inwalidzką i oświadczenie komisji lekarskiej.
Ekspedientka nie uznała tego, była bardzo agresywna. Resztkami sił stałam w
bardzo długim ogonku i otrzymałam 23 dkg. Zaznaczam, że jestem po bardzo
ciężkiej operacji i wszędzie jest to zaświadczenie respektowane - Czesława
Gorkowska.
- Skarga z 1978 roku: Zamiast kawy podano mi w waszym barze cienka lurę - K.
Wojdak.
Dopisek inspektora nadzoru: Proponuję organizowanie comiesięcznych narad z
bufetowymi, które legitymują się negatywnymi wynikami naparów kawowych.
- Skarga z 1988 roku: Weszłam do sklepu i co widzę... Na stoisku mięsnym nie
ma żadnej wędliny. Uważam, że przed świętem 22 lipca powinno być lepsze
zaopatrzenie. Co mają jeść ludzie pracy? - Alicja Kozakowska.
- Skarga z 1978 roku: W czwartek o godz. 13.45 szczególnie "miła i
kulturalna" była pani Sawicka, która nie wiadomo z jakich powodów znalazła
się w salonie perfumeryjnym. Ordynarny stosunek do klienta, o dsyłała do
pracy pod Forum. Uważam zachowanie ekspedientki za katastrofalne i żądam
satysfakcji - Iwanicka Jadwiga.
Dopisek innej osoby: Jestem świadkiem tej scysji i stwierdzam, że zarzuty
tej obywatelki są bezpodstawne. To klientka zachowywała się prowokująco i
arogancko - mówiła podniesionym głosem per ty i wysyłała ekspedientki do
pracy w PGR - Jadwiga Kołodziejczyk.
Wyjaśnienie kierowniczki: Sytuacja spowodowana była niesłuszną pretensją
klientki, która żądała od ekspedientki otwarcia i powąchania oryginalnie
zapakowanej wody francuskiej Jean po 800 zł. W związku z odmową wszczęła
awanturę.
- Skarga z 1988 roku: Odmówiono mi sprzedaży miodu z wystawy (podpis
nieczytelny).
Wyjaśnienie kierownika: Miód znajdujący się na wystawie będzie sprzedany po
zmianie dekoracji. Jest już sporządzona lista na te towary, ale klient
stwierdził, że tyle to on nie będzie czekał.
- Skarga z 1988 roku: My, niżej podpisani klienci ze zwykłej kolejki,
składamy skargę na kierowniczkę, która odmówiła naszej prośbie o zmianę
zasad obsługi kolejki uprzywilejowanej. Nie wyraziła zgody, by na pięć osób
ze zwykłej kolejki obsługiwać jedną z uprzywilejowanej. Obsługiwała jeden na
jeden. Towaru dla nas nie starczyło (tu następuje dziesięć podpisów).
Dopisek pod skargą: My, ludzie z kolejki uprzywilejowanej, wyjaśniamy, że
jesteśmy inwalidami wojennymi, starymi bojownikami o Polskę i prosimy o
nieuwzględnianie ww. PASZKWILU - Jerzy Hys.
- Skarga z 1984 roku: Pani ekspedientka nie obsługuje w kolejności klienta,
gdyż twierdzi, że klient powinien najpierw się wyszumieć - Ewa Rakowska.
- Skarga z 1985 roku: Nie mogę się doprosić u kierowniczki sklepu, żeby
zamawiała biały ser na wagę (ten z Mławy, który kiedyś był). Jeszcze raz
więc bardzo proszę, aby był w tym sklepie ser biały na wagę, a nie w
kostkach. Niech ja już nie słyszę "nie dostajemy sera na wagę" - J. Tender.
Wyjaśnienie kierowniczki: Nie dostajemy sera na wagę.
- Pochwała z 1979 roku: Zostałem nadzwyczaj grzecznie obsłużony przez panią
ekspedientkę Marię, za co pragnę wyrazić wyrazy uznania dla całego personelu
na czele z p. Kierowniczką - Tadeusz Grajek, Ursus.
- Skarga z 1988 roku: Chciałam kupić kilogram cukru i kawę, pokazując
legitymację II grupy inwalidztwa. Pani ze stoiska cukierniczego nie chciała
mnie obsłużyć poza kolejnością. Wreszcie gdy mnie załatwiała, cały czas
ubliżała, co spowodowało podburzenie stojących w kolejce ludzi. Na skutek
jej zachowania jakiś wulgarny typ wyrwał mi kawę i wrzeszczał koło ucha, że
ma w dupie moją legitymację inwalidzką - Stanisława Ostrowska.
Dopisek innej osoby: Byłem świadkiem. Klientka, rzekomo inwalidka, odgrażała
się, że nas tu wszystkich urządzi. Sama sprowokowała taką, a nie inną
reakcję stojących w 30-osobowej kolejce. Nie mam nic przeciwko ludziom z
przywilejami, ale czy muszą robić zakupy akurat po 16, gdy normalni ludzie
wychodzą z pracy, i przeszkadzać. Poza tym kawa jest używką, a nie artykułem
pierwszej potrzeby - Miałkowski.
- Skarga z 1983 roku: Zamiast 3 kg cukru ekspedientka sprzedała mi 3 kg
mrówek faraona (podpis nieczytelny).
Dopisek kierowniczki: Klient był w stanie nietrzeźwym.
- Pochwała z 1980 roku: W sklepie jest bardzo uprzejma i szybka obsługa, aż
przyjemnie postać chwilę w kolejce - Beata Malaszko.
Dopisek: My, klientela stojąca obecnie w kolejce, dołączamy się do pochwał
(tu następuje 10 podpisów).
Kolejny dopisek: Jako kierownik sklepu dziękuję za słowa uznania -
Wojciechowska.
- Skarga z 1983 roku: Nie chciano mi sprzedać szampana, choć pijanemu
jegomościowi sprzedano w tym czasie wino. Dlaczego? - Bożena Zycholak.
Wyjaśnienie kierowniczki: Zacznę od początku. O godz. 14 przywieziono do
naszego sklepu cukier, który miał być sprzedawany bez kartek. Wieść szybko
rozeszła się po mieście i spowodowała szturm. Do godz. 18 sprzedaliśmy 4
tony. Na moich oczach rozgrywała się prawdziwa bitwa. Jednocześnie musiałam
policzyć utarg. W tym kotle wywiesiłam więc na dziale z alkoholem kartkę
jakąkolwiek, nie patrząc nawet, co tam napisane, że przerwa albo remanent i
uciekłam na tyły na zaplecze. Była godz. 18.50, kiedy do mojego pokoju
wszedł pijany olbrzym. Domagał się wina. Nie targowałam się, bo na biurku
miałam rozłożone 13 milionów. Podałam mu butelkę. Zobaczyła to klientka,
której już obsłużyć nie mogłam, i się wpisała.
- Skarga z 1984 roku: Mimo iż nie mam kartki zarejestrowanej w tym sklepie,
proszę o sprzedanie mi 30 dkg kiełbasy krakowskiej, ponieważ bardzo mi
zależy - Wajdzik Alina.
Dopisek kierowniczki: Odmawiam ze względu na stany zerowe wędlin.
- Skarga ze stycznia 1983 roku: Biały ser kładzie się na wagę, trzymając w
dwóch palcach, którymi to palcami liczone są potem pieniądze. Proszę to
zmienić - Janik.
Dopisek ekspedientki: Osobiście uważam, że nie ma innej możliwości jak
podanie sera palcem.
- Skarga z lipca 1989 roku W dniu 3 lipca 1989 sprzedawano dywany
podgumowane. Ekspedientki poinformowały, że będą wpuszczały kolejno z obu
kolejek. Mimo że stałam na początku kolejki przywilejowanej, dywanu mi nie
sprzedano. Ekspedientki zachowały się b. brzydko. Zostałam przez jedną
popchnięta z całej siły, a kiedy upadłam, siłą mi dywan wydarła.
Dopisek kierowniczki: Serdecznie Panią przepraszamy za zaistniały incydent.
Ekspedientce zwrócono uwagę o nietakim stosunku do klienta - Zdanowska.
- Skarga z 1983 roku. Na wystawie są wystawione rożne sery żółte, ale w
sklepie nie ma ich w sprzedaży. Co to za zwyczaj reklamowania towaru,
którego nie ma w sklepie. Proszę o wyjaśnienie - Tadeusz Kedzielski.
Wyjaśnienie kierownika: Sklep bierze udział w konkursie. Zrobiono więc
wystawy konkursowe, na których umieszczono atrapy towarów. Samych towarów od
dłuższego czasu niestety brak w sprzedaży
autor: Lechu - Zamieszczono: śr kwie 26, 2006 7:24 pm
My się k. śmiejmy, żeby to tylko nie wróciło, oj pamiętam te czasu znakomicie a wolałbym nie pamiętać